romantiek; aan tante truus en oom henk

Beste tante Truus en oom Henk,

 U vraagt waar mijn werk over gaat en wat ik ermee wil zeggen. Welnu, dat laat ik in eerste instantie graag aan uzelf over. Als u kijkt naar wat u ziet, dan zullen u waarschijnlijk taferelen opvallen die alledaagse elementen bevatten, maar die door hun combinatie eigenlijk helemaal niet alledaags zijn. Heeft u dat zelf ook wel eens: dat je je bij iets banaals op een vreemde manier ongemakkelijk kunt voelen? Zelf ken ik dat wel. Dan bekruipt mij een gevoel dat ik in een mij bekende wereld als het ware de weg kwijt zou kunnen raken. En dat wil ik natuurlijk niet. Daarom schilder ik eigenlijk. Om aan te geven wat mij bevreemdt en om houvast te vinden. Maar ik kan mij voorstellen dat dat voor u weer heel anders uitpakt, als u naar mijn werk kijkt.

Ik hoop vooral dat u er even bij stil wilt staan. Dat u de moeite wilt nemen om even na te denken wat de door  mij geproduceerde beelden bij uzelf oproepen. Misschien doe ik u aldus wel denken aan iets wat u ooit geraakt heeft, in positieve of in negatieve zin. Misschien herkent u in de excentriciteit van mijn beelden een situatie uit uw dagelijks leven, waarbij u nog niet weet hoe die te duiden. Ik hoop dat u dan wat aan mijn beelden heeft. Dat ze u mogen helpen om u bewust te worden van al die merkwaardige zaken die u omringen. Dan zou ik al heel tevreden zijn.

 Groeten,

Uw nichtje

PS
bijgaand enkele plaatjes. Deze heb ik niet echt zelf verzonnen; het zijn copieen van stukjes van het Isenheimer Altar, van Matias Gruenewald.Wat vindt u ervan?